Jak nie uprawiam ogrodu to uprawiam zakupy, znaczy poluję na poświąteczne resztki na wyprzedażach. Mamelon poluje na ciuchy pod pozorem konieczności sporządzenia ekwipunku "na Portugalię", każda z nas wygrzebuje ostatki, "koszowe" i nabywa za niewielkie pieniądze rzeczy na które wcześniej nie było jej stać ( na wyprzedażach poznaje się prawdziwą cenę towaru, he, he, he ). Oczywiście bez zielonych zakupów prawdziwych zakupów nie ma. Bez zielonego się nie liczy!
Nabywszy Alcatrazu jeszcze jednego uroczego i cudownie przecenionego o ponad połowę ciemierniczka ( oby ten gadzi ogród jakim jest Alcatraz go docenił ). Roślina nazywa się Helleborus x ericsmithii 'HGC Monte Christo'. To HGC to oznaczenie serii mieszańcowych ciemierników - Helleborus Gold Colection. Ta złota rodzinka to efekt pracy faceta nazywającego się Josef Heuger, który tak na bardzo ale to bardzo poważnie zajmuje się w Niemczech uprawą ciemierników. Złotą ciemierniczą rodzinkę można podzielić zasadniczo na trzy grupy: bardzo wcześnie kwitnących, królów stycznia i lutego, późnych piękności. Oczywiście niemieckich zapewnień co do ciemierniczych kwitnień nie należy brać bardzo serio, u nas klimacik ostrzejszy i poza pojedynczymi kwiatami ciemiernika białego nie liczyłabym na większe występy, a już na pewno na oszołamiające kwitnienie wszelkich mieszańców.
W grupie wcześnie kwitnących rozróżnia się tzw. Christrosen czyli odmiany ciemiernikia białego Helleborus niger oraz odmianę polecaną do świątecznych dekoracji, dość dobrze znoszącą domowe warunki 'White Christmas'. W grupie Christrosen, nazwijmy ją bożonarodzeniowej trafiają się rośliny zakwitające już przy końcu listopada. Odmiany 'Diva', Jacob Classic' , Jacob Royal', 'Jesko' i 'Jonas' znane mi sa tylko z fotek, natomiast odmianę 'Wintergold' poznałam osobiście. Bardzo miły dla oka ciemiernik, jego kwiaty mają zwiększoną liczbę płatków ( choć nie nazwałabym go odmianą dubeltową to niewątpliwie jest znacznie bardziej ogrodowy od gatunku ).
Ciemierniki kwitnące w pełni zimy tę podzielono na podgrupy: Schneerosen czyli ciemierniki dość wcześnie kwitnące - mieszańce Helleborus x ericsmithii, Helleborus x ballardiae, Helleborus x nigercors i Helleborus x lermonierae oraz Ice N' Roses - mieszańce Helleborus x glandorfensis. Z podgrupy Schneerosen pochodzi mój urodny 'Monte Christo', o lekko niebieskawych liściach, różowawym nalocie na kremowych płatkach kwiatu, sam cudek. Odmiana ma być ponoć mniej wrażliwa na chłody niż mieszańce ericsmithii o mocno wysrebrzonych liściach. No cóż, pożyjemy zobaczymy. Inne znane odmiany tej grupy to : 'Joker', 'Champion', 'Camelot', 'Paradenia', 'Marlon', 'Malory', 'Shooting Star', 'Merlin", 'Sparkle', 'Pink Frost' i 'Madame Lemonnier' ( obie na ostatku wymienione mają różowe kwiaty ). Jest też cała podgrupka w podgrupce - seria ciemierników nazwana 'Ice Breaker' złożonych mieszańców Helleborus x nigercors. To hardcory, które mają odporność ciemiernika białego i zwiększoną liczbę pąków na pędzie po ciemiernikach korsykańskich. W grupie Ice N' Roses na razie dopracowano się trzech odmian - 'Ice N' Roses White', 'Ice N' Roses Red' i uroczej 'Ice N' Roses Rose'. Ostatnia z tej grupy trafiła na moją listę chciejstw, jest pikotka na płatkach kwiatów i serce bije mi szybciej.
Ciemierniki późno kwitnące złożone czyli wielokrotnie skrzyżowane z innymi gatunkami mieszańce Helloborus orientalis, nazywane prawilno z łacińska Helloborus x hybridus zaliczono do grupy zwanej Lenzrosen. Ślicznych odmian od cholery i ciut, ciut, mnie w oko wpadła należycie przypikotkowana na końcach płatków i cudnie na nich użyłkowana 'SP Anja Oudlof'. W tym typie, tylko o zwiększonej ilości płatków jest też odmiana 'SP Maggy'. Są też z lekka odjechane "baroki", jak nazywam ciemierniki mocno ogrodowe - odmiany 'SP Frilly Kitty' i 'Frilly Isabelle'. Jak widzicie za tą naszą zachodnią granica, wcale nie aż tak daleko wyrosła ciemiernikowa potęga. I dobrze, bo do tej pory człowiek smętnie spoglądał w kierunku wysp i zastanawiał się jak na ekscesy kontynentalnego klimatu zareagowałyby ciemiernikowe krzyżówki Juliet Davis.
Dzisiejsze fotki to Mamelonowy wypiek ( Mamelon mnie zażyła wykonując makaroniki z kremem malinowym, nie wiedziałam jeść czy tylko nabożnie podziwiać to cudo ) - po degustacji doniosłam Mamelonowi składniki do ciasteczek i wyczekująco patrzę w jej kierunku ( metoda na Kaszpirowskiego - adin, dwa, tri, myślisz o makaronikach, chcesz robić makaroniki, robisz makaroniki ), mój nowy ciemierniczek ( sztuk dwie, bo na fotkach znalazł się i ten kupiony w grudniu ) i pożegnanie na rok z chowanymi do szafy z bombkami, jedyną rzeczą która jeszcze jakoś tam podtrzymuje w moim domu tzw. magię świąt ( sporo nowych nabywszy za 1/3 ceny ) .
P.S. Żeby wpis nie był za słodki - właśnie się dowiedziałam że bliska znajoma pożegnała się ze swoim kociambrem, szesnaście lat byli razem. Odszedł na jej rękach. Przykro mi bo znałam kiciulca, moja słodkiej pamięci Melania się z nim lała o dostęp do korytarzowego okna ( pozycjonowanie się na parapecie ). Stara gwardia odchodzi i przyznam się że z niepokojem patrzę na nie najmłodszego w końcu Lalunia. Na szczęście Lali jakoś się trzyma, złośliwy z niego tetryk ( w stosunku do innych kotów, mnie tylko karze udając głuchego ) ale tfu, tfu, tfu, zdrowie jeszcze ma nie najgorsze.