Sucha Żwirowa ( nadal bez żwiru ) - dni chwały!

Oj, nie mogę  ja poświęcić ogrodowi  tyle czasu ile bym chciała. Kłopoty sobie zrobiłam sama i teraz z nich mozolnie wyłażę. Normalka,  najgorsze gugu człowiek robi sobie sam.  A na kłopoty najlepszy wcale nie Bednarski tylko ogród czerwcowy,  rozkwitły, pachnący kwiatami jaśminowców  i wiciokrzewu. Z lekka podduszający "różyczką", nawet  Dżizaasa rekonwalescentkę wyciągnęły z norki ogrodowe zapaszki ( konkretnie to miętowe wonie w jej zapuszczonym  i nieco dziwnie wyglądającym ogródku ziołowym ). No cóż, ogródek ziołowy od pewnego czasu jest ulubionym miejscem zalegania kotów, może pamiętają że kiedyś tam rosło kocie ziółko, starannie przez nie wydrapane z ziemi. Niestety kociambry interesują się nie tylko kocimi ziółkami, bardzo muszę pilnować maleńkich rarytetnych bodziszków. Felicjan zajęty bardzo wykopkami i podjadaniem listków, zawsze lubi to co wyjątkowe, rosnących obok bodziszków należących do tej samej grupy botanicznej ale bardziej dostępnych "handlowo" nie tyka.






Inne koty też bywają dziwne ( Szpagetka i Lalek kradną i zżerają kruche ciastka, a Sztaflik i Okularia nie dadzą zjeść  spokojnie naleśników ), ale  Felicjan to prawdziwy smakosz zielonych sałatek. Swego czasu wykazał nawet zainteresowanie sedumkami ( ku mojej  zgrozie ). To są zdaje się zaburzenia tzw.  behawioralne bo "witaminową" trawkę dla kotów to Felicjan ma pod ogonem.
Na podwórku wielkie dni przyszłej Suchej Żwirowej - szałwie, przetaczniki, goździki i przede wszystkim dzwonki brzoskwiniolistne dają czadu. Różane krzewy "tła" dla bylin  w ogóle nie robią za tło, w tej chwili to pierwszoplanowi aktorzy czerwcowego spektaklu. Na Suchej Żwirowej rosną  róże historyczne i "dzikuny" - najbardziej mi paszą do koncepcji nasadzeń z ciemnym żwirem ( kiedyś  tam ) w roli ozdóbstwa gleby ( i czegoś co jakoś optycznie połączy Suchą  żwirową z prozaiczną droga dojazdową.
Dziś mało tekstu za to dużo zdjęć, podlewanie nowych nasadzeń wzywa.