![]()
Mła jest zła, napisała post a on wziął i zniknął bo mła przycisnęła gdzie nie trza. To wszystko przez brak światła. Mła jest niedoświetlona jak te roślinki i żadna żarówka, choćby jak najbardziej zbliżone widmo światła miała do dziennej jasności, nie jest w stanie mła uszczęśliwić. Mła taka rozwalona brakiem światełka naszej gwiazdy działa na pół gwizdka i przyciska nie te klawisze co cza. Ech... Pogoda na dworze dodupna, nie pies ni wydra, znaczy ni zima ni jesień. Jakieś tam placki śniegowe, dużo błota i wilgotny ziąb w powietrzu. Deprymujące. Mła postanowiła walczyć ze złym wpływem aury i wzięła się za lekturę. Spoko, po ostatnich ambitnych ( zbyt ambitnych jak dla mła ) pozyszyn to mła się rzuciła, oprócz na Muminki nieśmiertelne, na opowieści kulinarne z Białorusi. Tak, tak, opowieści bo to cóś więcej niż taka zwykła książka kucharska, to troszki o historii i takich tam obyczajówkach. Wicie rozumicie, mła czyta przepisy na draniki, bulbiszniki, cybryki, oładki i zwykłą babę ziemniaczaną ale okraszone . Wszystko to co tu zapodała z ziemniorów, mła ma wrażenie że Rusini opanowali sztukę obróbki ziemniora w stopniu niespotykanym gdzie indziej.
![]()
Ta białorusińska kuchnia nie jest jakoś szczególnie wykwintna, to raczej proste gotowanie, proste ale nie prostackie. Doszłyśmy z Ciotką Elką do wniosku że należy wypróbować przepis na babkę ziemniaczaną nadziewaną grzybami. Wygląda smacznie: 10 ziemniaków ścieramy na papę, dodajemy łyżkę stołową mąki, sól i pieprz. Smarujemy bardzo grubo masełkiem głęboką patelnię i rozlewamy połowę masy ziemniaczanej. Na to kładziemy farsz przygotowany z 30 gram suszonych, namoczonych, ugotowanych i posiekanych grzybków przesmażonych na masełku z dwiema zeszklonymi cebulami i doprawionych solą i pieprzem. Zalewamy drugą porcją ziemniaczanego ciasta i do piekarnika. Po dziesięciu minutach smarujemy śmietaną ( około 4 łyżek ) i rumienimy w piekarniku. W sumie prościzna ale mła w tej prostocie dostrzega urok. Hym... w związku z nadchodzącymi ciężkimi czasami mła szczególną uwagę poświęciła rozdziałowi zatytułowanemu "Potrawy Głodowe", he, he, he.
![]()
Oprócz lekturowania to mła się tyż ukurtularnia za pomocą nettu. Jako stara gospodarcza konserwa ogląda sobie program Wróbewskiego, co się nazywa
"Wolność w Remoncie". Mła nie we wszystkim zgadza się z Wróblewskim ale przynajmniej może się dowiedzieć co można nowego poczytać. No i zawsze to lepsze niż te występy politycznych i łopozycyjnych, którzy pieprzą przed siebie przekazy dnia. Oczywiście mła ogląda tyż stare ale jare programy ogrodowe, trza mieć jakąś przyjemność. Jak zwykle przy tym snuje ogrodowe gryplany, ostatnio pełne drzew i krzewów. Ogląda tyż sukinkulentowe ogrody, tzw. desert gardens. Gdyby mła kiedykolwiek miała przydomowy ogród zimowy to takie właśnie pustynne nasadzenia by miał. No cóż, na razie ma ogród zimowy na parapetach - tyż dobrze. W ogrodzie niezimowym to mła powinna obsypać nowo posadzone w tym roku magnolki. Pod koniec tyźnia to zrobi, ma być bardziej sucho i nieco cieplej. Przed przyszłotygodniowym spadkiem temperatury mła zabezpieczy też niektóre insze delikatesy. Mam nadzieję że spadnie nieco więcej śniegu, kordełka oszczędziłaby pracy mła i zrobiła dobrze jej kręgosłupu. A teraz mła szykuje się na Andrzejki, wokół niej same Andrzeje - Wujek Jo ( kiedyś chciał żeby rodzina nazywała go imieniem Andrzej ale rodzina zaprzestała bo na nie nie reagował ), Jądrzej , no i najważniejszy Andrzej dla mła - Tatuś. Mam nadzieję że Tatuś przeżył już zamkniętą Portugalię i najnowszego wirusa z kolcami, ogonem i rogami i nie będzie się usiłował ze mła wykłócać i grozić jak to weźmie czepionki na wszystko. Przed wyjściem andrzejkowym mła musi jeszcze dopieścić koty, żundania są.
Dzisiejsze zdjątka to ten wygrzebek w towarzystwie. W muzyczniku nadal Wanda Warska.
