![]()
![]()
Powinnam coś naskrobać ale nie bardzo jest co sprawozdawać poza domowymi sprawami. Znaczy niby sadzę cebulowe i usiłuje przywrócić drożność Alcatrazu. Tak dosłownie bo gąszcz krząszcz się rozpanoszył a pajęczysko gigant buduje sieć w tajnym przejściu do Alcatrazu. Ja w środku ogroda tyż bardziej w stylu śpięcej królewny sobie poczynam zamiast dziarsko kosić, ciąć i kopać jak na prawdziwego ogrodnika przystało. Tu przysiądę, tam mnie powieka opadnie a jeszcze w inszym miejscu usiłuję sama siebie przekonać że oranie w glebie mnie uszczęśliwi. Sama nie wiem czy to letni wrzesień czy starość czy też zwyczajne lenistwo. Podejrzewam że chyba niestety ta ostatnia możliwość jest najbliższa prawdy, znaczy leń mnie się zalągł i rozpełzł po organizmie. Powinnam zwalczać ale nie wiem jakie medykamenta na lenia są skuteczne. Na pewno nie parówki z ziół bo to trzeba lenia nie mieć żeby cóś takiego przygotować, może proszki w typie tych "z kogutkiem", takie do codziennego brania a może jeszcze co innego? Ech, uwaliłabym się jak ta baba z brudnymi stopkami z obabrazka Chełmońskiego i latające pajęczaki bym podziwiała. Aura sprzyja takiej sielance, w południe ciepło aż za choć poranki i wieczory już jesienne.
![]()
![]()
Na warsztacie dłuuugi wpis o anemonach japońskich ale od paru dni jest rozbabrany, nieruszony i robiący za wyrzut sumienia. Leń co się we mnie zalągł udaje że czegóś takiego nie ma, że nie istnieje bo w ogóle nie było w planach. Hym... to już nie tylko ogród, leń atakuje po całości, znaczy wygląda że się uzłośliwił. W związku z tym uzłośliwieniem to może powinnam po cięższe dragi sięgnąć, na ten przykład jakiego dopalacza jednak łyknąć żeby mnie odpaliło? Choć to ryzykowne bo może mnie się turbodoładować i będę jak ten gościu którego przywieźli do naszej miejskiej odtrutkowni w stanie wniebowziętym. Nie żeby schodził, nic z tych rzeczy, on jeno ciuszki zdjął, wykąpał się w miejskim stawiku po czym golusieńki wlazł na znak drogowy i twierdził że jest Maryją Panną. Ponoć nawet w szpitalu długo się wykłócał że jest Matką Boską choć tzw. płeć miał na wierzchu i personel go przekonywał że niczyją matką z takim oprzyrządowaniem być nie może. Co prawda nie przebił facia który jakiś czas temu usiłował po dopaleniu zgwałcić zaparkowaną beemkę ( nisko upadł, co innego być namiętnym dla takiego porszaka albo merca ) ale występ został zaliczony do bardzo udanych. Cóż nie chciałabym robić performance'a, ja tylko pragnę lenia w sobie utłuc. Chyba sięgnę po herbatkę z guarany, wielki speed to nie będzie ale zawsze cóś.
![]()
![]()
Przechodzimy do fotek - to są zdziśki ( czyli fotki dzisiejsze ) z ogrodu i jedna poglądowa robiona w szkółce. Na fotce nr 1 i 2 szalejąca 'Anita'. To
Clematis tangutica, po paru latach w gruncie odmiana robi się żywotna jak gatunek. Bardzo sobie ją chwalę choć obecnie pnie się nie tylko po różach. Zaatakowała berberysy, wspięła się na karłowy modrzew i pełznie dalej. Fotka nr 3 i 4 to Sucha Żwirowa wyglądająca na mocno jesienną, wicie rozumicie marcinki, trawy itd. Na fotce nr 5 mój nóweczek języcznik 'Crispum Nobile' a na fotce nr 6 kolejny nówek 'Crispum Golden Queen'. Mam słabość do gatunku
Asplenium scoleopendrium, a do grup Crispum i Cristata to słabość silną jak mało która. No robi mnie się chciejstwo jak tylko widzę, ślinotok i te sprawy - aż wstyd się przyznać. Nie mogę odżałować tegorocznych sieweczek od Sylwika które po prostu się ugotowały ale na fotkach poniżej są sieweczki które Sylwik przywiozła wcześniej. Zeszłoroczne lato i jesień były sprzyjające języcznikom i maluchy nieźle podrosły. W tym roku były na tyle silne że nie dały się upałom.
A teraz uwaga! Oto nowy wymarzeniec, pracuję intensywnie nad przekazem telepatycznym "Podziel Roślinę". Na razie mam obiecankę, więc zwiększę intensywność myślenia ( hym... może ja od tego intensywnego myślenia tego lenia mam, praca umysłowa wyczerpuje że ho! ).
