Codziennik - spleenowaty niedziel

Dziś nie jest niedziela, żeńska forma istnienia nie osiąga takiego depresyjnego dna, dziś jest niedziel - smętny jak wisielec dyndający na żyłce wędkowej z której miał korzystać w cudownie zapowiadający się weekend. Gdyby to była niedziela to coś bym w domu porobiła, poczytała , pooglądała a może nawet upichciła ale jest niedziel i tylko smętnie gapię się przez okno na zapłakane podwórko i mżawkowy Alcatraz. Wszystkie moje gryplany ogrodowe poszły się tradycyjnie gryplanić, w domu smętek po kątach a koty rozłożone na piernacie tak że wcisnąć się nie ma gdzie. Dobrze że choć wczoraj nie zważając na  przedburzowy ciężki wozduch i wszechogarniającą duchotę popracowałam  na Suchej  - Żwirowej  i troszki w Alcatrazie. No i ze spraw  pocieszających to fakt że pralka naprawiona ( tylko ile to pranie będzie teraz schło?! ). Takie sobie te pocieszki, średnio mnie na duchu podnoszą, tym bardziej że prognoza na ten tydzień to pogoda deszczowa i niewysokie temperatury. Podłamka!  Nic to, włożę kaloszki, zabiorę parasoli i udam się na jakąś ekskursję. To nie jest dobry dzień na zaleganie w pieleszach ( tym bardziej że pielesze zajęte ), postraszę sobą podódzkie okolice i "wolną  naturę". Łona przyrody mi trzeba a nie tzw. oferty kulturalnej! Jak przylezę to profilaktycznie potraktuję się alkoholem ( jak maj będzie tak smętny i nieogrodowy jak  kwiecień to witaj klubie AA ) żeby kluchy w gardle nie wyhodować ( choć nie wiem czy to coś da bo po rodzinie szerzy się wirusowa zaraza, kolejna w tym roku ) a potem będę oglądała pocieszające reportaże z kostnicy. Taa, cholerny niedziel!

 Zaleganie uparte  zaimpregnowane na otoczenie.

 Zezwoliłem na sesję?! Było wydane pozwoleństwo?! Wypad z tym aparatem!

 Proszę zwrócić uwagę na rozciapierzenie łapki. To tak na wszelki wypadek, jakby przyszło mi do głowy zalec koło Felicjana. Hym... tego... łapka przygotowana  do karcenia. To nie jest podpieranie się łapuchną, to dyskretna groźba.

Wczoraj po południu na Suchej - Żwirowej jakby zaczęło się dziać. Niestety dziś esdebięta namakają i co gorsza przywabiają ślimory. Skorupkowe małe są paskudne dla irysowych kwiatów, nienawidzę ich tak mocno jak hostowi pomrowów!




 Wreszcie zaczęły  wyglądać magnolie. Oj nie była ta wiosna dla nich życzliwa. Człowiek się cieszy  z mżawki bo ulewa gwałtowna mogłaby szybciutko to spóźnione tegoroczne kwitnienie zakończyć. Jedno co dobre że przy chłodnej pogodzie magnolki jeszcze pokwitną!




Półcienista część Alcatrazu powolutku  robi się paprotno - hostowo - kokoryczowo - fiołkowa. No i dobrze! W tym roku mniej na niej dzikich lokatorów a więcej siewek pożądanych  roślin - miodunek, fiołków i przylaszczek. Oby tak dalej.



A teraz to wszystko zmżawkowane, uwilgocone i smętnie mokre! Ech! Nie dziwię się że koty twardo zalegajo, kto by  chciał być zmżawkowany, uwilgocony i mokry?!