Nie cierpię ostów, wyjątkowo paskudne z nich chwasty. Są na tym świecie jednak takie osty na widok których przyspiesza bicie mojego serca i to nie dlatego że czuję wszechogarniające wkurzenie. Barbara Regina Dietzsch sprawczynią tych cudów ostowych. Znaczy nie z żywymi roślinami mamy do czynienia tylko z ostowymi wizerunkami. "Portrety" ostów pochodzą z XVIII wieku, choć wiele osób sądzi że są o jakiś wiek wcześniejsze. To pewnie przez to że widoczny jest w twórczości Barbary Reginy wpływ niderlandzkich siedemnastowiecznych malarzy martwych natur przedstawiających kwiaty czy owoce . To samo precyzyjne podejście do oddawania urody "ogrodowego tworzywa", czarniawa ciemność tła na którym rośliny jakby oświetlone reflektorem są głównymi, choć nie jedynymi "aktorami dramatu". Wyzwolone z zanurzenia w światłocieniu, zamarłe i upozowane, nieco sztuczne a jednak prawdziwe. Niby niewielki rozmiarem gwasz a opowiedziana cała historia ogrodowa - osty w najpiękniejszej odsłonie i ich goście.
"Osty" oczywiście bardzo rożne, od ledwie spokrewnionych z prawdziwym ostem popłochów ogrodowych ( bezczelnie zwanych przez ogrodniczy ogół ostami ozdobnymi ), czy ostrożeni, do najbardziej pospolitego chwasta porastającego nieużytki. W końcu w języku potocznym nazwą "oset" ochrzczono wielu kolczastych przedstawicieli rodziny astrowatych ( generalnie nazwa ta jest stosowana dla podobnych morfologicznie roślin należących do innych rodzajów ).
Teraz troszkę o autorce tych obrazków. Barbara Regina Dietzsch urodziła się w 1706 roku w Norymberdze , jako córka znanego malarza Johanna Izraela Dietzscha. Nie była jedynym uzdolnionym dzieckiem w tej rodzinie, zarówno jej siostra jak i pięciu braci zajmowało się malarstwem. Barbara Regina, najstarsza z rodzeństwa była też najzdolniejszą z młodszego pokolenia rodziny Dietszch. W XVIII wieku jej prace cieszyły się dużym uznaniem, często stanowiły wzór dla rycin zamieszczanych w ówczesnych publikacjach poświęconych botanice. Zarówno Barbara Regina jak i jej rodzeństwo byli znanymi znanymi osobami na , jakbyśmy to dziś nazwali, "międzynarodowym rynku sztuki". Najstarszej pannie Dietzsch parokrotnie proponowano objęcie stanowiska tzw. "malarza nadwornego", przyjęcia którego to stanowiska konsekwentnie unikała. Nie do końca wiadomo czy stały za tym unikaniem względy rodzinne czy też Barbara Regina na tyle ceniła swoją wolność artystyczną, że nie miała ochoty na mecenat, który mógł ją ograniczać. Zresztą Barbara Regina nie musiała szukać pracy czy inspiracji dla tworzenia swoich dzieł w innym miejscu niż Norymberga. W XVIII wieku to miasto uchodziło za Mekkę dla malarzy zajmujących się przedstawieniami botaniki czy fauny. Artystka zmarła w 1783 roku. W Muzeum Narodowym w Gdańsku możemy obejrzeć jedną z jej prac ( u mnie fotka nr 4 ) , tak sobie zwyczajnie opisaną jako "Łodyga kwitnącego ostu z motylem", XVIII wiek; gwasz, 23,6 x 17,3 cm.
"Osty" oczywiście bardzo rożne, od ledwie spokrewnionych z prawdziwym ostem popłochów ogrodowych ( bezczelnie zwanych przez ogrodniczy ogół ostami ozdobnymi ), czy ostrożeni, do najbardziej pospolitego chwasta porastającego nieużytki. W końcu w języku potocznym nazwą "oset" ochrzczono wielu kolczastych przedstawicieli rodziny astrowatych ( generalnie nazwa ta jest stosowana dla podobnych morfologicznie roślin należących do innych rodzajów ).
Teraz troszkę o autorce tych obrazków. Barbara Regina Dietzsch urodziła się w 1706 roku w Norymberdze , jako córka znanego malarza Johanna Izraela Dietzscha. Nie była jedynym uzdolnionym dzieckiem w tej rodzinie, zarówno jej siostra jak i pięciu braci zajmowało się malarstwem. Barbara Regina, najstarsza z rodzeństwa była też najzdolniejszą z młodszego pokolenia rodziny Dietszch. W XVIII wieku jej prace cieszyły się dużym uznaniem, często stanowiły wzór dla rycin zamieszczanych w ówczesnych publikacjach poświęconych botanice. Zarówno Barbara Regina jak i jej rodzeństwo byli znanymi znanymi osobami na , jakbyśmy to dziś nazwali, "międzynarodowym rynku sztuki". Najstarszej pannie Dietzsch parokrotnie proponowano objęcie stanowiska tzw. "malarza nadwornego", przyjęcia którego to stanowiska konsekwentnie unikała. Nie do końca wiadomo czy stały za tym unikaniem względy rodzinne czy też Barbara Regina na tyle ceniła swoją wolność artystyczną, że nie miała ochoty na mecenat, który mógł ją ograniczać. Zresztą Barbara Regina nie musiała szukać pracy czy inspiracji dla tworzenia swoich dzieł w innym miejscu niż Norymberga. W XVIII wieku to miasto uchodziło za Mekkę dla malarzy zajmujących się przedstawieniami botaniki czy fauny. Artystka zmarła w 1783 roku. W Muzeum Narodowym w Gdańsku możemy obejrzeć jedną z jej prac ( u mnie fotka nr 4 ) , tak sobie zwyczajnie opisaną jako "Łodyga kwitnącego ostu z motylem", XVIII wiek; gwasz, 23,6 x 17,3 cm.
