Listopad przeżywany

Na przekór rozpełzającej się świąteczności grudniowej mła się nie poddaje i daje odpór prawie wszystkim świątecznym pokusom. I to nie dlatego że w tym roku Grinch ukradł  Boże Narodzenie tylko dlatego że jest listopad. Taki bardzo jesienny i mła chce do końca tę jesienność listopadową przeżyć. Drzewiej było łatwiej, bardziej tradycyjny model, taki mało z handlem związany a bardziej z określonym  typem nabożeństw. Listopad  był roratowy a grudzień adwentowy. Teraz jest inaczej i w związku z tym  po świętach zmarłych mamy sezon na Mikołaja i renifery. Taa... mła rozumie  ale nie przepada, wydawa jej się że jej dzieciństwo z jesienią trwającą przez cały listopad było  jakieś  fajniejsze, człowiek  nie rzygał bożonarodzeniową atmosferą po zbyt długim oczekiwaniu na radości Gwiazdki i nie cierpiał na kolędowstręt. W drugiej połowie listopada to mła obchodzi Święto Lasu i uważa  że jest to jak najbardziej właściwe świętowanie o tej porze roku. Z powodu mało ciekawej pogody mła siedzi w chałupie i nie świętuje  razem z lasem ale za to zajmuje się zieleniną. Konkretnie to swoimi sukulentami. Odkryła że  złośliwy kosarz zasnuwa je pajęczyną. Mła sobie przyrzekła że upoluje stawonoga i wywali z domu ale się sprytnie schował.

 

 

 

W ogrodzie jest w tej chwili równie mało przyjemnie jak w lesie (znaczy tylko paprocie jakoś godnie wyglądają ) ale mła ma nadzieję na choćby lekki wzrost temperatury i w związku z tym zakupiła przecenione cebulki narcyzów 'Tresamble'. Niby późno ale mła już kiedyś sadziła narcyzki o tak późnej porze i całkiem ładnie wzeszły i kwitły. Mła bardzo lubi tę odmianę  bo przypomina jej ulubione  narcyzy 'Thalia'. Nic  dziwnego bo to ta sama grupa Narcissus Triandrus. Tyle wiem o tej odmianie że pochodzi sprzed 1930 roku. Za całe  dziewięć złociszy mła nabyła dwadzieścia cztery cebulki, po mojemu opłacało się. Teraz tylko zostaje mła wyczekiwanie na odpowiedni moment  coby te cebulki wkopać. Mła już ma wybrane miejsce więc powinno pójść  szybciutko. Tak szczerze pisząc to mam nadzieję że w najbliższym mła  Leroju tyż przecenią cebulki, mła ma tam upatrzone krokusy, ich nigdy dość. W zeszłym roku przecenili cebulki na dwa pięćdziesiąt za kapers, może w tym roku też  tak zrobią. Mła by się wówczas mogła obłowić. Wiecie z jaką niecierpliwością człowiek czeka na pierwsze wiosenne kwiaty, mła lubi żeby te pierwsze kwitnienia były bardzo, bardzo obfite.

 

Teraz w kwestii ryżawości Pasiaka. Pasiak jest ryżawy głównie od podszewki czyli od spodu. Szpagetka usiłuje mła przekonać że ta podszewkowość Pasiaka świadczy o podstępności i fałszu które czają się w Pasiaku ( po Szpagetkowemu to wygląda tak  że ona staje na  tych trzech nogach przed Pasiakiem, a nogi sztywne i wyprostowane, no i warczy tak dudniąco i spogląda przy tym na mła i na Pasiaka  ). Mła ma na ten  temat swoje zdanie, jak  już ćwierkamy o podstępności  charakteru i fałszywym przymilaniu się coby zaraz przylać to Szpagetka jest nie do zepchnięcia z najwyższego stopnia podium.  Pasiak na to jej warczenie odpowiada tzw. głęboką sennością, znaczy udaje że zasypia i nie prowokuje Szpagetona do akcji ( wiecie jak Szpagetka atakuje - to ona drapie i gryzie ale ryczy "Biją mnie mami,biją!" ). Na szczęście oprócz Pasiaka Szpagetka  musi kontrolować Mrutka ( no po prostu musi bo by inaczej pękła gdyby jakiegoś młodszego kocurka nie kontrolowała ) więc  Pasiak ma szansę na  złapanie oddechu.

 

Mruti mimo niepogody wychodzi razem ze Sztaflikiem i Okularią na dzienny obchód, o ile nie pada ta trójka  prowadzi  też nocne życie razem z Pasiakiem ( Pasiak uwielbia wychodzić nocą, mła go podejrzewa o prowadzenie podwójnego życia, znaczy o to że udaje gdzieś bezdomnego albo  nawet pomieszkuje oficjalnie ). Tylko Szpagetka lubi  siedzieć w chałupie nocną porą ale wcale to nie znaczy że śpi. W nocy odbywa się toczenie kamieni wyjętych z doniczek z sukulentami, piłeczek, myszek zabawek. Ponadto kota czesze mami pazurem, usiłuje włączać drukarkę, udeptuje i w ogóle  cieszy się życiem. Nad ranem zasypia układając się na mojej głowie bo jak wiadomo głowa jest najbardziej  odpowiednia  do zasypiania. A potem chrapie prawie przez  cały dzień, budząc  się tylko na posiłki i kontrolowanie  Pasiaka! Oczywiście Pasiak po powrocie z nocnej eskapady to koniecznie musi leżeć  przy Szpagetce, żadne  inne miejsce na wyrze nie jest tak prestiżowe i Pasiak jest nawet gotów zaryzykować konflikt z Mrutim i Sztaflikiem  ( na  fotce powyżej nasza  gwiazda która rzadko daje  się focić, z oczkami po zakropleniu  ) byleby się kole "najważniejszej" koty położyć.

 

 

A wracając do Święta Lasu to teraz wylezie cała przewrotność mła. Mianowicie mła nabyła  zawieszki szklane na one święto leśne ( uprasza się o nieużywania słowa bombka ) i sobie powiesiła na gałązkach od brzozy. Są rzecz jasna w jedynym właściwym coolorze czyli są zielone. Zawieszki szklane z IKEA tak do niej przemówiły że mła postanowiła nabyć drogą kupna i nic jej nie było w stanie powstrzymać. I tak pieniędze na dżem moroszkowy i sucharki z kardamonem zamieniły się w pieniędze na szkiełka. Mła się nie czuje nie na czasie bo zawieszki są dla niej jak całoroczne szklane ptaszki z Czech, paszą do listopada tak jak do grudnia czy innego października. Są po prostu ładnym szkiełkiem.  Górna fotka jest ze słoja, mła będzie musiała za jakiś czas zrobić w nim przemeblirowkę - roślinki wyraźnie dobrze  się w słoju czują i nabierają masy. Na koniec mła  Wam zapoda zupełnie  niejesienne  fotki, mła znów poszła  do lumperionka w sobotę i wydała kasę ( tym razem na żeberka przeznaczoną, dziś  mamy naleśniki z serem  ). Tym razem mła sobie sprawiła kamizeleczkę róziawą i ponczo - szal w kolorach różnych. Tak z tęsknoty za wiosną i ciepłem. Kupiła tyż dwie poszewki na poduszki  paszące do letniej  narzuty na wyrko. Biały ser jest bardzo zdrowy a żeberka niekoniecznie. Howgh!

A muzycznik dziś  jest taki mało muzycznikowy a bardziej  filmowy, ostatnie zdjątka próbne Marilyn Monroe. MM w formie  a muzyczka w podkładzie taka z epoki. Marilyn pasuje do  ostatnich fotek w tym poście.